Merhaba.
Şimdi sizi biraz olsun masallar dünyasında gezdirmek istedim.
Onun için de Judith Malika Liberman'ın Masal Terapi kitabından bir masal
söyleyeceğim.
Adı Ayak İzleri.
Bir hayat boyu yürüyüp sonsuzluk okyanusunun kıyısına gelmişti.
Boşluğa doğru baktı, zamanın hafif nefesini yüzünde hissetti
ve sessizliğin dalgalarını dinlemek için bir kayanın üzerine oturdu.
İşte o sırada onları gördü.
Ayak izlerini.
Elbette kumda ona doğru gelenler kendi ayak izleriydi,
ama onların yanında bir çift ayak izi daha vardı.
Etrafta kimse yoktu.
Yalnız yürümüştü.
Çoğu kişi bu noktaya hiç ulaşamamıştı bile.
Gözleriyle ayak izlerini görebileceği en uzak noktaya kadar takip etti.
Öyle anlaşılıyordu ki, diğer ayak izleri hep onunla beraberdi.
Sanki hiç yalnız yürümemişti.
Hayatının bütün anlarını gözden geçirerek geri yürüdü
ve bu gizemli ayak izlerine çoğu yerde rastladı.
Hayatının her noktasında yanında ona eşlik eden, tanıklık eden biri vardı.
Bunu anlayınca içini derin bir sevgi kapladı.
Bir melek tarafından korunup kollandığını sık sık hissetmişti.
Sanki sevgi dolu bir varlık onu takip ediyor gibi gelirdi hep.
Şimdi bunun doğru olduğunun kanıtını bulmuştu.
Bazen ne kadar yalnız hissetmiş olursa olsun,
şimdi asla yalnız olmadığını anlıyordu.
Bütün o zaman boyunca orada biri vardı.
Sonra biraz daha yakından baktı ve durumun her zaman böyle olmadığını gördü.
Hayatını yeniden gözden geçirirken ayak izlerinin gizemli bir şekilde
kaybolduğu bazı zamanlar olduğunu gördü.
Oralarda sadece bir çift ayak izi vardı.
Sonra başka bir şey farketti.
İkinci ayak izlerinin kaybolduğu anlar, hep hayatının zor zamanlarıydı.
Halının ayağının altından çekildiğini, hatta,
ayaklarının altındaki yerin yarıldığını hissettiği zamanlardı.
İkinci ayak izleri bu kara günlerde düzenli olarak kayboluyordu.
Bunu görünce kalbi kırıldı ve öfkelendi.
Neden?
Neden ihtiyacım olduğu zamanlarda hep böyle terkedildim?
Öfke ve üzüntüyle kalbinin sesi şakaklarında yankılanırken sordu:
Bir açıklama istiyorum.
Neden her adımımda destekleniyor ve izleniyorken,
bana eşlik ediliyorken, en çok ihtiyacım olduğunda terkediliyorum?
Ve sonra, kalbinin derinliklerinden cevabı duydu.
Ses şöyle dedi: Sizce?
Ses ne dedi?
Bazı yerlerde neden iki çift ayak
izi vardı da bazı yerlerde bir çift ayak izi vardı?
Cevabını bulabilir misiniz?
Ses şöyle dedi: Her
zaman seninleydim, yoldaki her adımda.
Bu yüzden hayat yolunda iki çift ayak izi görüyorsun.
Ama üzgün olduğunda,
hayat sana artık yürüyemeyeceğin kadar ağır geldiğinde seni taşıdım.
O zamanlarda gördüğün ayak izlerin
senin değil benim.
Aziz Tamer GülerOkutman-Instructor
